مهدویت، انقلاب اسلامی ایران و آینده جهان

^اشاره:

^{نیمه ماه شعبان المعظم هر سال هجری قمری، مصادف است با طلوع خورشید درخشان جهان بشریت و مروارید فروزان اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، احیاگر معالم دین و نابود کننده ظلم و ستم و شوکت تجاوزکاران و برقرارکننده حکومت عدل در سرتاسر جهان و بزرگ منادی توحید و عدالت و وارث راستین پیـامبر اعـظم(ص) و ائمـه معصـومین(ع) حضرت حجت بن الحسن العسکری، مهدی موعود (عجّل الله تعالی فرجه الشریف).}

^{ضمن عرض تبریک این میلاد نورانی و پر خیر و برکت، به پیشگاه عموم منتظران واقعی و حقیقی، مقاله کوتاه زیر به قلم حجت الاسلام عباس جعفری فراهانی را تقدیم علاقه مندان و منتظران حضرتش می کنم.}

^{۱ـ میلاد نور، القاب و شمایل}

^{منجی عالم بشریت، حضرت مهدی موعود (عج) در نیمه ماه مبارک شعبان سال ۲۵۵ هـ .ق در سامراء (سُر مَن رَای) چشم به جهان گشودند.}

^{پدر بزرگوارشان، حضرت امام حسن عسکری(ع) و مادر گرامی آن حضرت، خانم"نرجس[نرگس] خاتون" می باشد که به نام های «سوسن»، «ریحانه» و «صقیل» نیز یاد شده است. (1)}

^{از القاب شریف آن بزرگوار، حجّت، خَلَفِ صالح، صاحب زمان، صاحب امر، قائم، منتظَر، منصور، بقیة الله و مَهدی می باشند. (2)}

^{در شب ولادت، به دستور امام حسن عسکری(ع)، خانم حکیمه خاتون عمه امام(ع) در منزل ماند. امام(ع) به حکیمه خاتون فرمودند: «امشب منتظر تولد فرزندى هستم از نرجس...». حکیمه با تعجب پرسید، چه طور ممکن است؟! (زیرا اثرى از حمل در او ندیده بود). امام(ع) فرمود:«او بسان مادر موسى[ع] است که هیچ کس نمى دانست باردار است، زیرا فرعون شکم زنان حامله را پاره مى کرد».}

^{طبق نقل حکیمه، خداوند در آن شب فرزندى به امام عسکرى(ع) عنایت کرد و چنین اراده فرموده بود که دشمنان، هرگز قدرت دسترسى به او را پیدا نکنند و چنین اراده کرده بود که او «وارث مستضعفان» در روى زمین بشود: «و نُرید أن نمنّ على الذین استُضعفوا فی الأرض ونجعلهم ائمة ونجعلهم الوارثین». (3)}

^{امام امیر المومنین(ع) می فرماید: «انّه یشبه نبیّکم فی الخَلق والخُلق علی خدّه الأیمن خالٌ، کانّه کوکبٌ درّی». (4) یعنی؛ او [حضرت مهدی علیه السلام]، در آفرینش و اخلاق و رفتار شبیه پیامبر اکرم[ص] می باشد. بر گونه راست او خالی است. آن حضرت در نورانیت همانند ستاره درخشان می باشد.}

^{هم چنین فرمودند:«انّه شابٌّ مربوع القامة، حَسَن الوجه والشعر یَسیل شعره علی منکبیه و یعلو نور وجهه سواد شعر لحیته و رأسه ...». (5) یعنی؛ او [حضرت مهدی علیه السلام]، جوانی چهار شانه، نیکو و زیبا می باشد که موهای او بر روی شانه هایش ریخته است. نور و درخشش روی او بر سیاهی موی سر و صورت او غلبه دارد .}

^{حضرت حجت(ع)، طبق حکمت الهى، در فاصله کوتاه سال ۲۵۵ تا ۲۶۰ هـجری، به طور مخفی زندگی می کردند و در خدمت پدر بزرگوارشان، آماده ی احراز مقام امامت و رهبرى مسلمانان و بر عهده گرفتن مسئولیت سنگین آن بودند.}

^{با شهادت حضرت امام عسکری(ع) در سال ۲۶۰ هجری، دوران غیبت آغاز و به مدت 69 یا 70 سال (غیبت صغرى)، حضرت مهدى(ع) در پنهانى زندگى مى کردند و مردم بدان صورت که بتوانند حضورى خدمت ایشان مشرف و سوالات و مشکلات خودشان را در میان بگذارند، امکان نداشت ولى دائماً از انوار و برکات مقدس او بهره مند مى شدند. دست رسى مردم به واسطه نائبان خاص او (عثمان بن سعید، محمد بن عثمان، حسین بن روح و علی بن محمد) از سال ۲۵۵ تا 329 یا۳۳۰ هـ. ق صورت مى گرفت.}

^{ادامه در لینک اصلی}

http://www.mouood.org/arabic/item/20353

لینک مرتبط

https://www.hawzahnews.com/news/894427

https://talabeyar.ir/2018/11/%D8%A7%

https://al-falah.ir/content/detail/1365/%D8%AC

https://hawzah.net/fa/Article/View/94516